Synchronizacja jest czymś, co znamy na co dzień z naszego życia. Od jazdy autostradą do chodzenia po zatłoczonej ulicy; automatycznie dostosowujemy nasze zachowanie, aby synchronizować się z osobami z naszego otoczenia. Jedziemy w tym samym kierunku lub chodzimy tymi samymi drogami, co inni dojeżdżający, ponieważ niedopełnienie tego wymogu sprawiłoby, że podróż byłaby znacznie trudniejsza (i niebezpieczna).

Jeśli chodzi o czas, synchronizacja jest jeszcze ważniejsza. Nawet w naszych codziennych działaniach oczekujemy rozsądnej synchronizacji od ludzi. Kiedy spotkanie rozpoczyna się w 10am, oczekujemy, że wszyscy tam będą w ciągu kilku minut.

Jednak w przypadku transakcji komputerowych w sieci dokładność synchronizacji staje się jeszcze ważniejsza, gdy dokładność do kilku sekund jest zbyt mała, a synchronizacja z milisekundą staje się niezbędna.

Komputery zużywają czas na każdą transakcję i proces, który wykonują, a ty musisz tylko pomyśleć z powrotem do furory spowodowanej błędem milenium, aby docenić znaczenie miejsca na komputerze na czas. Gdy nie ma dostatecznie dokładnej synchronizacji, mogą wystąpić różnego rodzaju błędy i problemy, szczególnie w przypadku transakcji zależnych od czasu.

To nie tylko transakcje, które mogą zawieść bez odpowiedniej synchronizacji, ale znaczniki czasu są używane w komputerowych plikach dziennika, więc jeśli coś pójdzie nie tak lub zaatakował złośliwy użytkownik (co jest łatwe do zrobienia bez odpowiedniej synchronizacji), odkrycie może zająć dużo czasu co poszło nie tak i jeszcze dłużej, aby rozwiązać problemy.

Brak synchronizacji może mieć również inne skutki, takie jak utrata danych lub nieudane pobieranie, może również pozostawić firmę bezbronną w przypadku potencjalnego argumentu prawnego, ponieważ niewłaściwa lub niezsynchronizowana sieć może być niemożliwa do przeprowadzenia.

Milisekundowa synchronizacja nie jest jednak bólem głowy wielu administratorów zakłada, że ​​to będzie. Wiele osób korzysta z wielu internetowych serwerów czasu dostępnych w Internecie, ale w ten sposób może generować więcej problemów niż rozwiązuje, takich jak konieczność pozostawienia otwartego portu UDP w zaporze sieciowej (aby umożliwić przekazywanie informacji o taktowaniu), wspomnieć o braku gwarantowanego poziomu dokładności od publiczny serwer czasu.

Lepszym i prostszym rozwiązaniem jest użycie dedykowanego sieciowy serwer czasu który używa protokołu NTP (Network Time Protocol). ZA Serwer czasu NTP podłącza się bezpośrednio do sieci i wykorzystuje GPS (Global Positioning System) lub specjalistyczne transmisje radiowe do odbierania czasu bezpośrednio z zegara atomowego i rozpowszechniania go w sieci.

Network Time Protocol jest protokołem internetowym służącym do synchronizacji zegarów komputerowych ze stabilnym i precyzyjnym czasem odniesienia. NTP został pierwotnie opracowany przez profesora Davida L. Millsa z University of Delaware w 1985 i jest standardowym protokołem internetowym i jest używany w większości Sieć serwerów czasu, stąd nazwa Serwer NTP.

Protokół NTP został opracowany w celu rozwiązania problemu wielu komputerów pracujących razem i mających inny czas. Podczas gdy czas zwykle się rozwija, jeśli programy są uruchomione na różnych komputerach, czas powinien się rozwinąć, nawet jeśli przełączysz się z jednego komputera na drugi. Jeśli jednak jeden system znajduje się przed drugim, przełączanie się między tymi systemami spowoduje przeskok czasu do przodu i do tyłu.

W konsekwencji sieci mogą działać we własnym czasie, ale gdy tylko połączymy się z Internetem, efekty stają się widoczne. Tylko wiadomości e-mail przychodzą, zanim zostały wysłane, a nawet odpowiedziano przed ich wysłaniem!

Chociaż ten rodzaj problemu może wydawać się nieszkodliwy, jeśli chodzi o odbieranie wiadomości e-mail, jednak w niektórych środowiskach brak synchronizacji może mieć katastrofalne skutki, dlatego kontrola ruchu lotniczego była jedną z pierwszych aplikacji NTP.

NTP używa jednego źródła czasu i dystrybuuje je między wszystkie urządzenia w sieci, które robi to za pomocą algorytmu, który sprawdza, jak bardzo dostosować zegar systemowy, aby zapewnić synchronizację.

NTP działa w sposób hierarchiczny, aby zapewnić, że nie występują problemy z ruchem sieciowym i przepustowością. Zwykle korzysta z jednego źródła czasu UTC (skoordynowany czas uniwersalny) i odbiera żądania czasu od maszyn znajdujących się na szczycie hierarchii, które następnie przekazują czas dalej w łańcuchu.

Większość sieci wykorzystujących NTP używa dedykowanego Serwer czasu NTP aby otrzymać swój sygnał czasu UTC. Mogą one odbierać czas z sieci GPS lub transmisji radiowych nadawanych przez krajowe laboratoria fizyczne. Te dedykowane Serwery czasu NTP są idealne, ponieważ otrzymują czas bezpośrednio ze źródła zegara atomowego, są również bezpieczne, ponieważ są umieszczone na zewnątrz, a zatem nie wymagają przerw w zaporze sieciowej.

NTP okazał się sukcesem astronomicznym i jest obecnie używany w prawie 99 procentach urządzeń do synchronizacji czasu, a jego wersja jest zawarta w większości pakietów systemu operacyjnego.

Wiele sukcesów NTP zawdzięcza rozwojowi i wsparciu, jakie otrzymuje ponad trzydzieści lat po rozpoczęciu działalności, dlatego t jest obecnie używany na całym świecie. Serwerów NTP.

. Serwer czasu NTP zrewolucjonizował synchronizację sieci komputerowych w ciągu ostatnich dwudziestu lat. NTP (Network Time Protocol) to oprogramowanie odpowiedzialne za dystrybucję czasu z serwera czasu do całej sieci, dostosowanie maszyn do dryfu i zapewnienie dokładności.

NTP może niezawodnie utrzymywać zegary systemowe z dokładnością do kilku milimetrów UTC (Skoordynowany czas uniwersalny) lub w jakimkolwiek okresie czasu, w którym jest on zasilany.

Jednak NTP może być tak wiarygodny, jak źródło czasu, które otrzymuje, a jako UTC jest globalną skalę czasową, od której pochodzi źródło UTC.

Krajowe transmisje czasu i częstotliwości z laboratoriów fizycznych, takich jak NIST w USA lub NPL w Wielkiej Brytanii są niezwykle wiarygodnymi źródłami UTC i Serwery czasu NTP są zaprojektowane specjalnie dla nich. Jednak sygnały czasu nie są gwarantowane, mogą spaść w ciągu dnia i są podatne na zakłócenia; są również regularnie zwalniane w celu konserwacji.

W przypadku większości aplikacji kilka godzin pracy sieci w oparciu o oscylatory kryształów prawdopodobnie nie spowoduje zbyt dużych problemów w synchronizacji. Jednak, GPS (Global Positioning System) jest znacznie bardziej wiarygodnym źródłem czasu UTC, ponieważ satelita GPS zawsze znajduje się nad głową. Wymagają one odbioru liniowego, co oznacza, że ​​antena musi wyjść na dach lub na zewnątrz otwartego okna.

W przypadku zastosowań, w których niezbędna jest dokładność i niezawodność, najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest inwestowanie w podwójny system Serwer czasu NTP, urządzenie to może odbierać zarówno transmisje radiowe, takie jak MSF, DCF-77 lub WWVB, jak i sygnał GPS.

W systemie dualnym Serwer NTP, NTP pobierze oba źródła czasu i zsynchronizuje sieć, aby zapewnić większą dokładność i niezawodność.

UTC (Coordinated Universal Time) to światowa globalna skala czasowa i zastąpiła starą normę GMT (Greenwich Meantime) w 1970-ach.

Podczas gdy GMT opierało się na ruchu Słońca, UTC opiera się na czasie określonym przez zegary atomowe chociaż jest utrzymywany w linii z GMT przez dodanie "Leap Seconds", który kompensuje spowolnienie obrotu Ziemi, pozwalając jednocześnie UTC i GMT biegać obok siebie (GMT jest często mylnie określany jako UTC - chociaż nie ma faktycznego różnica tak naprawdę nie ma znaczenia).

W obliczeniach komputerowych UTC pozwala sieciom komputerowym na całym świecie na synchronizację w tym samym czasie, umożliwiając dokonywanie transakcji wrażliwych na czas z całego świata. Większość dedykowanych sieci komputerowych Sieć serwerów czasu aby zsynchronizować ze źródłem czasu UTC. Urządzenia te wykorzystują protokół NTP (Network Time Protocol) do rozłożenia czasu w sieci i ciągłego sprawdzania, czy nie ma dryfowania.

Jedyne dylematy w korzystaniu z dedykowanego Serwer czasu NTP wybiera, skąd pochodzi źródło czasu, które będzie regulowało typ Serwer NTP wymagasz. Istnieją naprawdę trzy miejsca, w których można łatwo zlokalizować źródło czasu UTC.

Pierwszym z nich jest internet. Korzystając z internetowego źródła czasu, takiego jak time.nist.gov lub time.windows.com, jest dedykowany Serwer NTP nie jest koniecznie wymagane, ponieważ większość systemów operacyjnych ma już zainstalowaną wersję NTP (w systemie Windows wystarczy dwukrotnie kliknąć ikonę zegara, aby zobaczyć opcje czasu internetowego).

*Uwaga: należy zauważyć, że Microsoft, Novell i inne firmy zdecydowanie odradzają wykorzystywanie źródeł czasu w Internecie, jeśli bezpieczeństwo jest problemem. Źródła czasu w Internecie nie mogą być uwierzytelniane przez NTP i znajdują się poza firewallem, co może prowadzić do zagrożeń bezpieczeństwa.

Druga metoda polega na użyciu a Serwer NTP GPS; urządzenia te używają sygnału GPS (najczęściej używanego do nawigacji satelitarnej), który jest w rzeczywistości czasem generowanym przez zegar atomowy (z satelity na pokładzie). Chociaż sygnał ten jest dostępny w dowolnym miejscu na świecie, antena GPS nie wymaga wyraźnego widoku nieba, co jest jedyną wadą korzystania z GPS.

Alternatywnie, krajowe laboratoria fizyki wielu krajów, takie jak NIST w USA i NPL w Wielkiej Brytanii przesyłają sygnał czasu z ich zegarów atomowych. Sygnały te można odbierać za pomocą radiotelefonu Serwer NTP chociaż sygnały te są skończone i podatne na lokalną interferencję i topografię.

Obecnie istnieje tylko jeden Globalny System Nawigacji Satelitarnej (GNSS) NAVSTAR GPS, który jest otwarty do użytku cywilnego od późnych 1980-ów.

Najczęściej System GPS Uważa się, że dostarcza informacji nawigacyjnych pozwalających kierowcom, marynarzom i pilotom na określenie swojej pozycji w dowolnym miejscu na świecie.

W rzeczywistości jedyną informacją przesyłaną z satelity GPS jest czas generowany przez wewnętrzny zegar atomowy satelity. Ten sygnał taktowania jest tak dokładny, że odbiornik GPS może wykorzystywać sygnał z trzech satelitów i wskazywać lokalizację z dokładnością do kilku metrów, określając, ile czasu potrzebował każdy dokładny sygnał.

Obecnie a Serwer NTP GPS może wykorzystać te informacje o taktowaniu, aby zsynchronizować całe sieci komputerowe z dokładnością w ciągu kilku milisekund.

Jednak Unia Europejska pracuje obecnie nad europejskim globalnym systemem nawigacji satelitarnej o nazwie Galileo, który będzie rywalizował z siecią GPS, dostarczając własne informacje dotyczące czasu i pozycji.

Jednak Galileo jest zaprojektowany do współdziałania z GPS, co oznacza obecny GPS Serwer NTP będzie w stanie odbierać oba sygnały, chociaż może zaistnieć konieczność wprowadzenia pewnych dostosowań oprogramowania.

Ta interoperacyjność zapewni większą dokładność i może sprawić, że krajowe nadawanie radiowe w czasie i częstotliwości stanie się przestarzałe, ponieważ nie będą w stanie zapewnić porównywalnej dokładności.

Ponadto Rosja, Chiny i Indie planują obecnie własne systemy GNSS, które mogą zapewnić jeszcze większą dokładność. GPS zrewolucjonizował sposób, w jaki świat działa nie tylko poprzez umożliwienie precyzyjnego pozycjonowania, ale także umożliwia całemu globusowi synchronizację w tej samej skali czasowej za pomocą Serwer NTP GPS. Oczekuje się, że nawet więcej postępów w technologii pojawi się po rozpoczęciu transmisji nowej generacji GNSS.

Synchronizacja sieci komputerowej jest niezbędna we współczesnym świecie. Wiele światowych sieci komputerowych jest zsynchronizowanych z tą samą globalną skalą czasową UTC (Skoordynowany czas uniwersalny).

Aby zarządzać synchronizacją protokołu NTP (Network Time Protocol) jest używany w większości przypadków, ponieważ jest w stanie niezawodnie synchronizować sieć z kilkoma milisekundami czasu UTC.

Dokładność synchronizacji czasu zależy jednak wyłącznie od dokładności, niezależnie od czasu, jaki jest wybierany dla dystrybucji NTP, a tutaj leży jeden z podstawowych błędów popełnionych przy synchronizacji sieci komputerowych.

Wielu administratorów sieci opiera się na danych czasowych w Internecie jako źródle czasu UTC, ale poza zagrożeniami bezpieczeństwa, które stanowią (będąc takimi, jakimi są po niewłaściwej stronie zapory sieciowej), ale ich dokładność nie może być zagwarantowana i najnowsze badania mają stwierdzili, że mniej niż połowa z nich zapewnia w ogóle jakąkolwiek użyteczną dokładność.

Dla bezpiecznej, dokładnej i niezawodnej metody UTC naprawdę istnieją tylko dwie możliwości. Wykorzystaj sygnał czasu z sieci GPS lub polegaj na transmisjach fal długich transmitowanych przez krajowe laboratoria fizyki, takie jak NPL i NIST.

Aby wybrać, która metoda jest najlepsza, jedynym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest lokalizacja Serwer NTP to jest otrzymanie sygnału czasu.

GPS jest najbardziej elastyczny pod tym względem, że sygnał jest dostępny dosłownie na całym świecie, ale jedyną wadą sygnału jest to, że antena GPS musi być umieszczona na dachu, ponieważ wymaga wyraźnego widoku nieba. Może to okazać się problematyczne, jeśli Serwer czasu znajduje się na niższych piętrach zgarniacza, ale na ogół większość użytkowników Czas GPS sygnały wskazują, że są one bardzo niezawodne i niewiarygodnie dokładne.

Jeśli GPS jest niepraktyczny, to czas i częstotliwości krajowe zapewniają równie dokładną i bezpieczną metodę czasu UTC. Te długie sygnały nie są nadawane przez wszystkie kraje, chociaż sygnał WWVB USA nadawany przez NIST w Kolorado jest dostępny w większości Ameryki Północnej, w tym w Kanadzie.

Istnieją różne wersje tego sygnału w całej Europie, w tym w języku niemieckim DCF i Wielkiej Brytanii MSF które okazują się najbardziej niezawodne i popularne. Sygnały te często mogą być odbierane również poza granicami kraju, chociaż należy zauważyć, że transmisje długofalowe są podatne na lokalną interferencję i topografię.

Dla pełnego spokoju ducha, podwójny system Serwerów NTP odbierające sygnały zarówno z GPS, jak i krajowych laboratoriów fizyki są dostępne, choć wydają się nieco droższe niż pojedyncze systemy, chociaż wykorzystanie więcej niż jednego sygnału czasu sprawia, że ​​są one podwójnie niezawodne.

Czy zegar atomowy jest radioaktywny?

An zegar atomowy utrzymuje czas lepiej niż jakikolwiek inny zegar. Mają nawet więcej czasu niż rotacja Ziemi i ruch gwiazd. Bez zegara atomowego nawigacja GPS byłaby niemożliwa, Internet nie zsynchronizowałby się, a pozycja planet nie byłaby znana z wystarczającą dokładnością, aby sondy kosmiczne i lądowniki mogły być uruchamiane i monitorowane.

Zegar atomowy nie jest radioaktywny, nie polega na rozpadzie atomowym. Przeciwnie, zegar atomowy ma oscylującą masę i sprężynę, podobnie jak zwykłe zegary.

Duża różnica między standardowym zegarem w twoim domu a zegarem atomowym polega na tym, że oscylacja w zegarze atomowym znajduje się pomiędzy jądrem atomu a otaczającymi go elektronami. Ta oscylacja nie jest dokładnie równoległa do koła balansu i sprężyny zegarkowej zegarka, ale faktem jest, że oba używają oscylacji, aby śledzić upływ czasu. Częstotliwości oscylacji w atomie są określane przez masę jądra oraz grawitację i elektrostatyczną "sprężynę" między dodatnim ładunkiem na jądrze a otaczającą go chmurą elektronową.

Jakie są rodzaje zegarów atomowych?

Dzisiaj, chociaż istnieją różne rodzaje zegarów atomowych, zasada stojąca za nimi pozostaje taka sama. Główna różnica jest związana z użytym elementem i sposobami wykrywania, kiedy zmienia się poziom energii. Różne rodzaje zegara atomowego to:

Zegar atomowy cezu wykorzystuje wiązkę atomów cezu. Zegar oddziela atomy cezu o różnych poziomach energii za pomocą pola magnetycznego.

Zegar atomowy wodoru utrzymuje atomy wodoru na wymaganym poziomie energetycznym w pojemniku ze ścianami specjalnego materiału, dzięki czemu atomy nie tracą zbyt szybko swojego wyższego stanu energetycznego.

Zegar atomowy Rubidium, najprostszy i najbardziej kompaktowy ze wszystkich, używa szklanej celi z gazu rubidowego, która zmienia swoją absorpcję światła na częstotliwości rubidu optycznego, gdy częstotliwość mikrofalowa otoczenia jest odpowiednia.

Najdokładniejszy obecnie dostępny komercyjny zegar atomowy wykorzystuje atom cezu i normalne pola magnetyczne i detektory. Ponadto, atomy cezu są zatrzymywane przez odbijanie wiązek laserowych w tył iw przód, zmniejszając niewielkie zmiany częstotliwości w wyniku efektu Dopplera.

Kiedy powstał zegar atomowy? zegar atomowy

W 1945 profesor fizyki z Uniwersytetu Kolumbijskiego, Isidor Rabi, zasugerował, że można by zbudować zegar z techniki opracowanej w 1930, zwanej rezonansem magnetycznym wiązki atomowej. Wg 1949, National Bureau of Standards (NBS, obecnie Narodowy Instytut Standardów i Technologii, NIST) ogłosił pierwszy na świecie zegar atomowy wykorzystujący cząsteczkę amoniaku jako źródło drgań, a przez 1952 ogłosił pierwszy atomowy zegar wykorzystujący atomy cezu jako źródło drgań, NBS-1.

W 1955, National Physical Laboratory (NPL) w Anglii zbudował pierwszy atomowy zegar cezowy używany jako źródło kalibracji. W ciągu następnej dekady powstały bardziej zaawansowane formy zegarów atomowych. W 1967 13-ta Konferencja Generalna ds. Miar i Miar określiła SI jako drugą na podstawie wibracji atomu cezu; światowy system utrzymania czasu nie miał już w tym momencie astronomicznej podstawy! NBS-4, najbardziej stabilny na świecie zegar atomowy cezu, został ukończony w 1968 i był wykorzystywany w 1990-ach jako część systemu czasu NPL.

W 1999 NPL-F1 rozpoczął działanie z niepewnością części 1.7 w 10 do mocy 15th lub dokładności do około jednej sekundy w ciągu 20 milionów lat, co czyni go najdokładniejszym zegarem atomowym jaki kiedykolwiek powstał (wyróżnienie dzielone z podobnym standardem w Paryż).

Jak mierzony jest czas zegara atomowego?

Właściwa częstotliwość dla konkretnego rezonansu cezowego jest teraz określona przez międzynarodowe porozumienie jako 9,192,631,770 Hz, tak że po podzieleniu przez tę liczbę, wynik jest dokładnie 1 Hz, lub 1 cykl na sekundę.

Dokładność długoterminowa osiągnięta dzięki nowoczesnemu zegarowi atomowemu cezu (najbardziej powszechny typ) jest lepsza niż jedna sekunda na milion lat. Zegar atomowy wodoru wykazuje lepszą krótkoterminową (jeden tydzień) dokładność, około 10 razy dokładność zegara atomowego cezu. Dlatego zegar atomowy zwiększył dokładność pomiaru czasu około miliona razy w porównaniu z pomiarami przeprowadzonymi za pomocą technik astronomicznych.

Synchonizowanie do zegara atomowego

Najprostszym sposobem synchronizacji z zegarem atomowym jest użycie a dedykowany serwer NTP. Urządzenia te otrzymają sygnał zegarowy GPS atomowy lub fale radiowe z miejsc takich jak NIST lub NPL.

NTP jest zależny od zegara referencyjnego i wszystkich zegarów na Sieć NTP są zsynchronizowane do tego czasu. Dlatego ważne jest, aby zegar referencyjny był tak dokładny, jak to tylko możliwe. Najdokładniejsze zegarki to zegary atomowe. Te duże urządzenia laboratoryjne z fizyki mogą utrzymywać dokładny czas przez miliony lat bez utraty sekundy.

An Serwer NTP otrzyma czas z zegara atomowego z Internetu, sieci GPS lub transmisji radiowych. Używając zegara atomowego jako punktu odniesienia, sieć NTP będzie dokładna w ciągu kilku milisekund globalnej skali czasu na świecie UTC (Skoordynowany czas uniwersalny).

NTP jest systemem hierarchicznym. Im bliżej urządzenia znajduje się zegar referencyjny, tym wyżej znajduje się warstwa NTP. Zegar odniesienia zegara atomowego to urządzenie 0 warstwy i Serwer NTP który odbiera z tego czasu urządzenie 1, klientami serwera NTP są urządzenia 2 i tak dalej.

Ze względu na ten hierarchiczny system, urządzenia znajdujące się niżej w warstwach mogą być również wykorzystywane jako odniesienie, które pozwala na działanie ogromnych sieci, gdy są połączone z jednym Serwer czasu NTP.

Protokół NTP jest protokołem odpornym na awarie. NTP zwraca uwagę na błędy i może przetwarzać wiele źródeł czasu, a protokół automatycznie wybierze najlepsze. Nawet, gdy zegar referencyjny jest chwilowo niedostępny, NTP może wykorzystać wcześniejsze pomiary do oszacowania bieżącego czasu.

Więc zdecydowałeś się zsynchronizować swoją sieć z UTC (Coordinated Universal Time), masz serwer czasu, który wykorzystuje NTP (Network Time Protocol) teraz jedyną rzeczą do podjęcia decyzji jest skąd odebrać czas.

Serwerów NTP nie generują czasu, po prostu otrzymują bezpieczny sygnał z zegara atomowego, ale jest to stałe sprawdzanie czasu, który utrzymuje Serwer NTP dokładna i z kolei sieć, z którą się synchronizuje.

Odbieranie sygnał zegara atomowego jest tam, gdzie serwer NTP ma swój własny. Istnieje wiele źródeł czasu UTC w Internecie, ale nie są one zalecane do użytku korporacyjnego ani do sytuacji, gdy bezpieczeństwo jest problemem, ponieważ źródła internetowe UTC są zewnętrzne w stosunku do zapory i mogą zagrażać bezpieczeństwu - omówimy to bardziej szczegółowo w przyszłości posty.

Zwykle istnieją dwa typy serwera czasu. Są tacy, którzy otrzymują zegar atomowy jako źródło czasu UTC z radiowych transmisji długich fal lub tych, które używają sieci GPS (Global Positioning System) jako źródła.

Transmisje radiowe fal długich są transmitowane przez kilka krajowych laboratoriów fizycznych. Najczęstsze sygnały to amerykańska WWVB (transmisja przez NIST - Narodowy Instytut Standardów i Czasu), brytyjski MSF (nadawany przez Wielką Brytanię National Physical Laboratory) i niemiecki sygnał DCF (nadawany przez niemieckie krajowe laboratorium fizyki).

Nie każdy kraj wytwarza te sygnały czasowe, a sygnały są podatne na zakłócenia ze strony topografii. Jednak w USA sygnał WWVB jest dostępny w większości obszarów Ameryki Północnej (w tym w Kanadzie), chociaż siła sygnału będzie się różnić w zależności od lokalnej geografii, takiej jak góry itp.

Z drugiej strony sygnał GPS jest dostępny dosłownie na całym świecie, podobnie jak antena GPS podłączona do urządzenia Serwer NTP GPS może mieć wyraźny widok na niebo.

Oba systemy są naprawdę niezawodną i dokładną metodą czasu UTC, a użycie obu pozwoli na synchronizację sieci komputerowej w ciągu kilku milisekund UTC.

Precyzja w opowiadaniu czasu nigdy nie była tak ważna jak teraz. Ultra precyzyjny zegary atomowe są podstawą wielu technologii i innowacji XX wieku. Internet, nawigacja satelitarna, kontrola ruchu lotniczego i globalna bankowość to tylko niektóre z aplikacji, które opierają się na szczególnie dokładnym mierzeniu czasu.

Problem, z jakim mieliśmy do czynienia w dzisiejszych czasach, polega na tym, że nasze zrozumienie, o której godzinie w ciągu ostatniego stulecia bardzo się zmieniło. Poprzednio uważano, że czas jest stały, niezmienny i że podróżowaliśmy w czasie w tym samym tempie.

Mierzenie upływu czasu również było proste. Każdego dnia, rządzony przez rewolucję Ziemi, dzielono na 24 równe ilości - godzinę. Jednak po odkryciu Einsteina w ubiegłym stuleciu, wkrótce odkryto, że czas nie był wcale stały i mógł być różny dla różnych obserwatorów, ponieważ prędkość i grawitacja mogą go spowolnić.

W miarę, jak nasz dokładniejszy pomiar czasu stawał się coraz bardziej precyzyjny, pojawił się inny problem i że była to stara metoda śledzenia czasu, dzięki rotacji Ziemi, nie była to dokładna metoda.

Ze względu na grawitacyjny wpływ Księżyca na nasze oceany, obrót Ziemi jest sporadyczny, czasami nie osiąga poziomu 24, a czasem nawet dłużej.

Zegary atomowe zostały opracowane, aby starać się zachować jak najdokładniejszy czas. Działają przy użyciu niezmiennych oscylacji elektronu atomu, gdy zmieniają orbitę. To "tykanie" atomu występuje ponad dziewięć miliardów razy na sekundę w atomach cezu, co czyni je idealnymi podstawami dla zegara.

Ten ultra precyzyjny zegar atomowy (znany oficjalnie jako Międzynarodowy Czas Atomowy - TAI) jest podstawą oficjalnego harmonogramu świata, chociaż z powodu konieczności utrzymywania skali czasu równolegle z obrotem Ziemi (ważne, gdy mamy do czynienia z dodatkowymi ciałami ziemskimi takie jak obiekty astronomiczne, a nawet satelity) dodatkowe sekundy, znane jako sekunda skoku, są dodawane do TAI, ta zmieniona skala czasu jest znana jako UTC - Coordinated Universal Time.

UTC to skala czasowa stosowana przez firmy, przemysł i rządy na całym świecie. Ponieważ jest sterowany przez zegary atomowe, oznacza to, że cały świat może komunikować się z wykorzystaniem tej samej skali czasowej, sterowanej przez ultra-precyzyjne zegary atomowe. Sieci komputerowe na całym świecie otrzymują ten czas za pomocą Serwerów NTP (Network Time Protocol) zapewnia, że ​​wszyscy mają ten sam czas w ciągu kilku milisekund.