Organizowanie drzewa stratnego serwera NTP

NTP (Network Time Protocol) to najczęściej używany protokół synchronizacji czasu w Internecie. Powodem jego sukcesu jest to, że jest elastyczny i bardzo dokładny (a także wolny). Protokół NTP jest również zorganizowany w hierarchiczną strukturę, która umożliwia tysiącom maszyn odbieranie sygnału taktowania z zaledwie jednego urządzenia Serwer NTP.

Oczywiście, jeśli tysiąc maszyn w sieci spróbuje odebrać sygnał taktowania z serwera NTP w tym samym czasie, sieć stanie się wąskim gardłem, a serwer NTP stanie się bezużyteczny.

Z tego powodu istnieje drzewo warstw NTP. U góry drzewa znajduje się serwer czasu NTP, który jest warstwowym urządzeniem 1 (urządzenie 0 to zegar atomowy, z którego serwer otrzymuje swój czas). Poniżej Serwer NTPkilka serwerów lub komputerów otrzymuje informacje o taktowaniu z urządzenia 1. Te zaufane urządzenia stają się warstwowymi serwerami 2, które z kolei dystrybuują swoje informacje o taktowaniu do innej warstwy komputerów lub serwerów. Stają się wtedy urządzeniami 3, które z kolei mogą dystrybuować informacje o taktowaniu na niższe warstwy (warstwa 4, warstwa 5 itp.).

We wszystkich NTP można obsługiwać do dziewięciu poziomów warstw, chociaż im dalej od pierwotnego urządzenia 1 warstwy, tym mniej dokładna jest synchronizacja. Przykład konfiguracji hierarchii NTP można znaleźć tutaj drzewo warstwowe

Ten post został napisany przez

Richard N Williams

Richard N Williams jest autorem techniczny i specjalista w branży Server i synchronizacji czasu NTP. Richard N Williams na Google+

Powiązane artykuły