Synchronizacja czasu w sieci Synchronizacja czasu stała się łatwa

Jednym z najważniejszych aspektów pracy w sieci jest synchronizacja wszystkich urządzeń we właściwym czasie. Błędny czas sieci a brak synchronizacji może powodować spustoszenie w procesach systemowych i może prowadzić do niezliczonych błędów i problemów przy debugowaniu.

Brak sprawdzenia, czy urządzenia są stale sprawdzane, aby zapobiec dryfowi, może również prowadzić do tego, że zsynchronizowana sieć powoli stanie się niezsynchronizowana i doprowadzi do wspomnianych wyżej problemów.

Jednak zapewnienie, że sieć ma nie tylko prawidłowy czas, ale że ten czas nie dryfuje, osiąga się za pomocą protokołu czasu NTP.

Protokół NTP (Network Time Protocol) nie jest jedynym protokołem synchronizacji czasu, ale jest on zdecydowanie najczęściej wykorzystywany. Jest to protokół open source, ale jest stale aktualizowany przez dużą społeczność posiadaczy czasu w Internecie.

Protokół NTP opiera się na algorytmie, który może wyliczyć poprawny i najdokładniejszy czas z wielu źródeł. Protokół NTP pozwala jednemu źródłu czasu korzystać z sieci setek i tysięcy komputerów i może zachować dokładność każdego z tych źródeł czasu w ciągu kilku milisekund.

Najprostszym sposobem synchronizacji sieci z NTP jest użycie a Serwer czasu NTP, Znany także jako sieciowy serwer czasu.

Serwery NTP korzystają z zewnętrznego źródła czasu, zarówno z sieci GPS (Global Positioning System), jak iz transmisji z krajowych laboratoriów fizycznych, takich jak NIST w USA lub NPL W Wielkiej Brytanii.

Te sygnały czasowe generowane są przez zegary atomowe, które są wielokrotnie dokładniejsze niż zegary na komputerach i serwerach. NTP rozdzieli ten atomowy czas zegarowy na wszystkie urządzenia w sieci, a następnie będzie sprawdzał każde urządzenie, aby upewnić się, że nie ma dryfowania i korygowania urządzenia, jeśli jest.

Ten post został napisany przez

Stuart

Powiązane artykuły